Hart verpacht aan wijkverpleging
Hart verpacht aan wijkverpleging
Martijn Verleun werkt al bijna 3 decennia in de zorg. Na bijna 17 jaar bij een andere zorgaanbieder, leerde hij zijn vrouw kennen die al bij Vierstroom Zorg Thuis werkte. “Zo kon ik ongemerkt een kijkje in de keuken nemen. De verhalen waar ze mee kwam en de dingen waar ze mee bezig waren. Dat leek mij ook interessant. Toen ik de intramurale wereld onder een vergrootglas legde, werd duidelijk dat ik meer variatie en spanning in mijn werk wilde. Daarom ging ik de wijk in.”
Dat was toen nog niet helemaal zoals ik het wilde, want ik wilde meer richting verpleegkunde. Ook al was ik hoofd wijkzorg met een vast contract. Ik gooide mijn oude schoenen weg en kreeg al snel een paar nieuwe van Vierstroom. Een tijdelijk contract in tijden van recessie was toch een gok, maar ik voelde aan dat het goed zou komen.
Hart verpacht
In de wijk waar ik nu kom, kom ik eigenlijk al 9 jaar. In Gouda Zuid hebben we nu 3 wijkteams. Het gebied waar ik zit is Goverwelle, Oosterwijk, Kadenbuurt, kort-Haarlem. Sommige wijken zijn heel multicultureel, waar in andere wijken veel jonge gezinnen wonen en je hebt ook echte volksbuurten. Geweldig is dat. Die mensen zijn zo lekker gewoon. Aan sommige wijken heb je gewoon je hart verpacht.
Diverse rondes
Als ik gewoon overdag werk, kom ik vaak als eerste op kantoor. Liefst nog voor zevenen. We starten de dag met degenen die vanuit kantoor beginnen. Puur om elkaar nog even te zien of te sparren over die ene casus. Rond half acht stap ik op de fiets en dan help ik meestal eerst de mensen met diabetes mellitus. We kijken altijd naar mogelijkheden om mensen zelfredzaam te maken. Als er kennis tekort is, doen we daar wat aan. Verder kijken we naar hulpmiddelen waarmee iemand zijn eigen waardes kan bepalen. Mijn rondes zijn heel divers. Na de cliënten met diabetes mellitus, help ik iemand met douchen die dat door een gebroken arm tijdelijk niet meer kan. Ook heb ik cliënten die wondzorg of sondevoeding nodig hebben. Noem het maar op. Gemiddeld help ik twaalf mensen op een dag.
Diversiteit in zorg
Ik word heel blij wanneer mijn client die zorg krijgt die hij/zij graag zou willen. Als mijn zorgaanbod aansluit bij de gedachten en ideeën die de ander heeft over goede zorg. Dat klinkt heel politiek correct, maar dat zijn van die uitspraken waar je soms niet omheen kan. Een tijd geleden heb ik een webinar over diversiteit in de zorg gezien. Toen zijn er wat vraagtekens gerezen. Als mensen zijn we geneigd te denken dat, wanneer we veel ervaring hebben, we het wel weten. Maar toen ik begon in de zorg was 98% van de zorgvragers van westerse komaf. Nu zie je dat de eerste groep arbeidsmigranten zorg nodig heeft. Daarom ben ik gaan nadenken over hoe ik het doe, of ik daarbij goed genoeg luister naar wat iemand zegt of dat ik mezelf daar nog in kan verbeteren.
Aan de hemelpoort
Bij mij zijn de ogen open gegaan toen ik een client had die terminaal was. Deze meneer kwam uit Marokko en was moslim. Daar was eigenlijk nog weinig kennis van. Het was voor mij dan ook niet duidelijk waarom familie adviezen naast hen neer legden. Zo waren palliatieve sedatie en middelen als morfine, wat over het algemeen als verlichting wordt gezien, voor hen geen optie omdat hun vader zonder invloed van medicatie aan de hemelpoort moest verschijnen. Daarnaast kwamen in coronatijd alle 20 kinderen en kleinkinderen naar het huis, wat toen best een lastige situatie was.
Intrinsieke motivatie
Vlak daarna heb ik het opleidingsbudget gebruikt om mijn kennis hierover bij te spijkeren. Het zal namelijk niet de laatste keer zijn dat we hiermee te maken krijgen. Het is dan ook belangrijk om open te staan voor ideeën en wensen anders dan gewend zijn. Toen dacht ik: dit moet ik intern onder de aandacht brengen. Dat gebeurde vanuit intrinsieke motivatie om nog betere zorg te geven. Het huidige zorgstelsel dat na de tweede oorlog is opgezet, voldoet waarschijnlijk niet meer aan de zorg vandaag de dag. Dat soort dingen helpen verbeteren, dat is waar ik blij van word. Ik vind het ook mooi dat Vierstroom altijd open staat om te leren.
Vroegsignalering
Het meest uitdagend vind ik om met de inzet van technologie de fysieke bezoeken aan de client anders te organiseren, zonder dat de kwaliteit afneemt. Alleen wanneer preventie en vroegsignalering hoog staan aangeschreven kun je daarin echt een slag slaan. Daar word ik dan enthousiast van. We hebben zelf ook een preventie en vroegsignalering specialist in huis, waar ik ontzettend veel van leer. Vierstroom is ook een hele betrouwbare partner voor zorg thuis. Verschillende zorgpartners weten ons altijd wel te vinden. Want wat we beloven komen we ook na. Er komen wekelijks, soms dagelijks nieuwe aanmeldingen binnen. Dat vind ik mooi.
Als je echt iets wilt
Hoe ik alles laat passen? Misschien ben ik wel een soort van creatieve duizendpoot. Mijn collega is wijkverpleegkundige die werkt drie dagen per week. Samen met een andere collega neem ik nog een dag van de week waar. Dan neem je telefoontjes aan, maak je zorgplannen, etc. Met een fulltime contract heb je ´s middags meestal wel tijd om een intake in te plannen. Of binnen het netwerk van inclusiviteit aan de slag gaan is ook een kwestie van plannen. Als je echt iets wilt, kan het en lukt het ook!
Intense beleving
Mijn mooiste en tevens meest emotionele zorgherinnering is aan een vrouw, iets jonger dan ik, met een dochter van 16 en een man. Ze had kanker en was opgegeven. In die tijd werd ik daar graag gezien en kwam daar graag. Wanneer we een zorgvraag binnen krijgen, filteren we al binnen ons team welke vraag het beste bij welke collega past. Het was meteen duidelijk dat deze vraag iets voor mij was. De hele situatie was zo’n intense beleving. Uiteindelijk is ze overleden en dat heeft echt wel diepe sporen nagelaten. Extra heftig vanwege de jonge dochter, waarvan ze nooit zou weten welke vervolgopleiding ze zou doen en of ze ooit zou trouwen. Dat vond ik zo oneerlijk, ook al is dat het leven.
“Achter iedere voordeur maak je zulke bijzondere verhalen mee”