Het zorgende zal nooit volledig verdwijnen
Het zorgende zal nooit volledig verdwijnen
Een zorghart heb je of heb je niet, en als je die hebt: doe er dan wat mee. Dat is precies waarom Tessa de zorg in is gegaan. Als van jongs af aan kijkt ze om naar anderen. Toen ze een studiekeuze moest maken, was er geen twijfel mogelijk: dat is verpleegkunde. Inmiddels werkt ze sinds 2017 bij Vierstroom Zorg Thuis. Eerst als verpleegkundige niveau 4, nu als wijkverpleegkundige. Een verantwoordelijke en afwisselende rol. Tessa: “Ik weet van tevoren niet hoe een dag eruit komt te zien.”
Omkijken naar een ander
“Al van jongs af aan ben ik bezig met het zorgen voor anderen. Ik denk ook dat je dit gevoel echt moet hebben, als je de zorg in wil. En bij mij zat dat er al vroeg in. En ja, dan denk je: ‘Als ik later groot ben, ga ik in het ziekenhuis werken.’ Tijdens mijn opleiding ging ik dáár wel anders over denken. Voor mij is zorgen echt het omkijken naar een ander en werken in het ziekenhuis paste, voor mij, niet in dat plaatje. Ik heb toen in mijn derde jaar stagegelopen bij Vierstroom Zorg Thuis en ben daarna niet meer weggegaan.
“Na mijn mbo-opleiding ben ik teruggekomen in het wijkteam waar ik eerder stageliep, om daar als verpleegkundige aan de slag te gaan in combinatie met een verkorte hbo-verpleegkunde opleiding. Als je hbo-v hebt gedaan, kan je namelijk zelfstandig als wijkverpleegkundige aan de slag en dat was een functie die ik wel bij mij vond passen. Vervolgens heb ik de overstap gemaakt naar een nieuw, kleiner, wijkteam. Dit was voor mij onbekend en zo kon ik weer nieuwe dingen leren. Daar zit ik nu sinds 2023.”
Zorgen zal nooit verdwijnen
“Als wijkverpleegkundige ben je verantwoordelijk voor de coördinatie van de zorg. Zo voer ik de intakegesprekken met nieuwe cliënten, start ik de zorg op, maak ik zorgplannen en zorg ik dat het financieel geregeld is wanneer dit niet vanzelfsprekend is. Daarbij maak ik gebruik van het netwerk in Reeuwijk en weten we elkaar in te zetten waar nodig. Vervolgens kijk ik met het team bij wie de cliënt wordt ingeroosterd. Omdat Vierstroom Zorg Thuis met zelfsturende teams werkt, bepaal ik dit dus niet alleen. We doen het écht samen. Binnen het team verdelen we daarom veel taken. Zo is de ene collega vooral bezig met kwaliteit, de ander met planning, en weer een ander met teamzaken. We wisselen dit onderling af, maar kijken wel naar wat iemand leuk vindt en waar je goed in bent. Als wijkverpleegkundige voel ik me wel verantwoordelijk voor het team. Dat we het gezellig hebben, dat we elkaar weten te vinden en dat we dingen voor elkaar over hebben. Uiteindelijk moeten we het met elkaar doen en ik probeer daar een goede facilitator in te zijn.
“Ik weet, door de afwisseling van werk, niet hoe een dag eruit komt te zien. De ene dag ben ik veel op pad voor intakegesprekken, de andere dag zit ik meer achter de computer om de planning te regelen en nieuwe zorg aan te nemen. Sterker nog: als we iemand tekortkomen, dan draai ik ook gewoon mee in de wijk. Dat maakt het meteen ook leuk; het zorgende zal nooit volledig verdwijnen.
“Vierstroom Zorg Thuis werkt met zelfsturende teams. We doen het écht samen.”
Collega op één
“Bij Vierstroom Zorg Thuis merk je echt dat de collega op één staat. Dat wil zeggen: je krijgt ruimte en vrijheid om je werk goed uit te kunnen voeren. Er écht te zijn voor de cliënt. Natuurlijk werken we met een bepaalde planning, maar deze is altijd bespreekbaar. Hierdoor blijft het rooster, en daarmee de werk-privébalans, gezond. En je krijgt veel kansen. Ik zit nu echt op mijn plek in de rol van wijkverpleegkundige, maar dat wil niet zeggen dat ik mijzelf niet verder ontwikkel. Zo ben ik ook op organisatieniveau met allerlei projecten bezig, zoals het creëren van bewustzijn over preventie. Collega’s weten vaak niet dat ze heel veel aan preventie doen. Met een werkgroep kijken we dus hoe we dat bewustzijn kunnen vergroten. Met andere woorden: er zijn heel veel kansen en die kan je ook echt pakken. VZT is er voor de cliënt én voor jou als collega.”